Ασθένεια και Κεφάλαιο (μετάφραση Α.Bonanno)

Ιδιαίτερης σημασίας ό,τι θέμα έχει να κάνει με την υγεία ή την “υγεία” και την ασθένεια ή την “ασθένεια”.
Το “άλλο”, το “διαφορετικό”, το “άρρωστο”, το “περίεργο”, και ίσως κατά βάθος το “κατώτερο” ή ακόμη και επικίνδυνο..
Τί είναι η ασθένεια? Μια παραφωνία ή μήπως κομμάτι της μελωδίας της ζωής? Είναι κάτι αφύσικο ή μέρος της φύσης?
Ποιός το ορίζει αυτό, με τί υπόβαθρο, τί προοπτική? Υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια που καθορίζουν τις παραμέτρους με βάση τις οποίες κατευθύνουμε τις απόψεις μας πάνω στο ζήτημα, ή απλά ένας βασικός κοινός κορμός κι από εκεί και πέρα τα κλαδιά που ο καθένας μας προσθέτει? Ποιά πολιτική ή επιστημονική αυθαίρετη αυθεντία είναι αυτή της οποίας τις νόρμες πρέπει να ακολουθούμε πιστά?
Κατανοώντας την ιδιαίτερότητα των ζητημάτων γύρω από την υγεία-ιδιαίτερα την ψυχική- και την “θεραπεία”, καθώς και το ότι όπως το κάθε τί στα πλαίσια της καπιταλιστικής θεαματικής αυτής κοινωνίας δεν έχει μία μόνο ανάγνωση, επιλέξαμε το εξής: Να μην πάρουμε αμέσως συγκεκριμένη θέση, να μην πούμε κάτι που μπορεί να μετανιώσουμε ή να αναιρέσουμε αργότερα. Προτιμήσαμε να θέσουμε ερωτήματα, να προκαλέσουμε σκέψεις και αναζήτηση. Να βοηθήσουμε τα μυαλά -και πρώτα από όλα τα δικά μας- να ταξιδέψουν και όχι να πιάσουν με τη μία λιμάνι.
Παρουσιάζουμε λοιπόν το κείμενο αυτό του Αλφρέντο Μπονάννο, μεταφρασμένο από τα αγγλικά με τίτλο “ILLNESS AND CAPITAL”, σαν μια πρώτη απόπειρα προσέγγισης του ζητήματος,
Η χειρότερη ασθένεια είναι η εξουσία, η Επανάσταση είναι θεραπευτική! Continue reading Ασθένεια και Κεφάλαιο (μετάφραση Α.Bonanno)

Για την Αλληλεγγύη

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ .

 Η αλληλεγγύη, το να είναι δηλαδή ο ένας πραγματικά κοντά στον άλλο, δεν έχει για εμάς καμία σχέση με τη χριστιανική ηθική της φιλανθρωπίας και της λύπησης. Για την ακρίβεια, είναι αντίθετη στην φιλανθρωπία και τον οίκτο, που αυτόματα φέρνουν τον “φιλάνθρωπο” σε μια θέση ανωτερότητας, αναπαράγοντας απλά μια συνθήκη αποξένωσης και ανάθεσης.

Δεν αποτελεί εργολαβία κανενός ατόμου ή κοινωνικού/πολιτικού χώρου, ούτε έχει να κάνει με ειδήμονες και πολιτικάντικα παιχνίδια ή και σχεδιασμούς. Ούτε και έχει σχέση με τα κούφια λόγια ή τις υποκριτικές πράξεις καιροσκόπων πολιτικών και των υπερασπιστών τους. Continue reading Για την Αλληλεγγύη

Ενάντια στην Κανονικότητα

Αρχικά προσπαθώντας να ορίσουμε την έννοια κανονικότητα θα την προσεγγίζαμε πέρα από την γλωσσολογική της σκοπιά ως δευτερεύουσα δίνοντας έμφαση κυρίως στο κοινωνικό-ιστορικό-πολιτισμικό της πρίσμα. Η κατά καιρούς κοινωνική πραγματικότητα δημιουργεί διάφορα πλαίσια συμπεριφοράς και αντίληψης σύμφωνα με την οποία κάποια εδραιώνονται ως φυσιολογικά και αποδεκτά και κάποια παραγκωνίζονται ως αντισυμβατικά και ανάρμοστα.Επομένως η κανονικότητα εγκαθιστά συνήθως τον μαζικό τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς ως βασική κοινωνική νόρμα.

Η αναρχική θεώρηση εναντιώνεται στον ετεροκαθορισμένο τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς βασιζόμενη πάνω στην γενικότερη αντίληψη της ολοκληρωτικής αντίθεσης στο υπάρχον. Αντιλαμβανόμαστε ότι η παγίωση των κοινωνικών διαχωρισμών σε ευπρεπείς και μη (π.χ έμφυλους, εθνικούς, οικονομικούς) διαιωνίζουν την υπάρχουσα κοινωνική πραγματικότητα της ανισότητας και της καταπίεσης. Continue reading Ενάντια στην Κανονικότητα

Θιασώτες της Δυσνομίας