Η αφίσα είναι από την Συνέλευση αναρχικών για τη σύνδεση των αγώνων μέσα στην κοινωνία φυλακή

Λαός, το αριστερό αντίβαρο…

Έχουμε ήδη αναφερθεί αρκετά σε αυτό που ονομάζουμε ελληνικό ρατσιστικό βούρκο, ή αλλιώς μικρομεσαίοι, νοικοκυραίοι κλπ. Τον κυρίως εθνικό κορμό δηλαδή, που μιλά στο όνομα της πατρίδας (κρατώντας στον πυρήνα της αντίληψης του λίγο από αίμα, ένδοξους προγόνους κλπ). Αυτό έρχεται να συμπληρώσει η αριστερή πτέρυγα του πατριωτισμού. Σε μια προσπάθεια να εξορθολογικοποιήσει την αντίληψη περί πατρίδας, η Αριστερά βάζει στο επίκεντρο τον Λαό. Είτε συνειδητά πατριωτικά (με το σχήμα πατρίδα=λαός), είτε αποφεύγοντας να αναφερθεί σε σημαίες, ο Λαός της αριστεράς και η Πατρίδα της δεξιάς είναι για μας σιαμαίες αυταπάτες. Ο αριστερός πατριωτισμός, πέρα από την λαϊκιστική λειτουργικότητα του, έχει τις θεωρητικές ρίζες του στην ιδεολογία του αντι-ιμπεριαλισμού, στην οποία αφιερώνουμε τις παρακάτω παραγράφους.

Κάποτε στη Ρωσία… Continue reading Λαός, το αριστερό αντίβαρο →

Τώρα που το ελληνικό όνειρο έγινε εφιάλτης και η ραχοκοκαλιά της εθνικής οικονομίας τσακίζεται για τα καλά καθώς κατρακυλάει στον γκρεμό, μπορούμε να πούμε πως οι μάσκες έπεσαν. Αντιλήψεις, νοοτροπίες ακόμα και ιδεολογήματα που βρίθουν ρατσισμό και λογικές ολοκληρωτισμού, αναδύθηκαν μέσα στη γενικότερη θολή σκέψη που επικρατεί σε σύσσωμα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας. Η εθνική επιβίωση και ο κορμός της ένιωσαν πως απειλούνται. Η ελληνική πολιτεία μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα άφησε πίσω τις όποιες ιδεολογικές και πολιτικές της καταβολές. Πλέον η πιο ισχυρή ταυτότητα είναι αυτή της εθνικότητας και ο Κόσμος μόνο η πατρίδα. Ο πατριωτισμός και η εθνολαγνεία είναι φαινόμενα τα οποία περιφερόντουσαν πάντα στις αντιλήψεις του πληθυσμού. Η ειδοποιός διαφορά είναι πως τώρα απέκτησαν συγκροτημένη υπόσταση και οτιδήποτε δεν περικλείεται στο μενού τους αποτελεί ξένο σώμα. Σώμα που πρέπει να εξοντωθεί. Continue reading Η αυτοπραγμάτωση του εθνικού κορμού →

Θα καταφέρω άραγε εδώ, να αποφύγω αυτές τις σκέψεις και εκτιμήσεις που ανήκουν περισσότερο σε άρθρα για την πατρίδα και τον πατριωτισμό;

 Ο αντιπατριωτισμός ήταν η αντίδραση της λογικής και του συναισθήματος, τη στιγμή που ο πατριωτισμός κυριαρχούσε. Πήρε ποικίλες μορφές ανάλογα με το βαθμό στον οποίο βασιζόταν περισσότερο ή λιγότερο ενσυνείδητα στον ατομικισμό, στην αγάπη για όλους τους ανθρώπους, στην αγάπη για έναν άνθρωπο (όπως με την Camille την αδερφή των Horatii)¹. Ακόμα μπορεί να βασιζόταν σε μια λογική ή συναισθηματική προτίμηση για τους νόμους και τα ήθη μιας ξένης χώρας.

Ο Βούδας ήταν κατ’ ανάγκη εχθρικός σε οποιαδήποτε πατριωτική αποκλειστικότητα, ένας άνθρωπος ο οποίος δεν αναγνώριζε καν τι μπορεί να οριστεί ως ανθρώπινος σωβινισμός, αλλά επέκτεινε την αγάπη του σε όλα τα έμβια όντα. Continue reading Han Ryner: Αντιπατριωτισμός (μετάφραση) →

Το συγκεκριμένο κείμενο έχει ως αντικείμενο μελέτης την ιστορία του φαινομένου του έθνους και την πραγμάτωσή του στο ιστορικό προσκήνιο. Επίσης, γίνεται μια προσπάθεια ανάλυσης των σκοπών του και των προεκτάσεών του στην κοινωνική διοίκηση, οι οποίοι ιστορικά είναι άμεσα συνδεδεμένοι με την ανάπτυξη του εθνικισμού και την εμφάνιση-παγίωση της αστικής τάξης. Έπειτα, καθώς η έννοια του έθνους χωρίς έναν πληθυσμό που το αισθάνεται και το στηρίζει δεν μπορεί να έχει υπόσταση, γίνεται μνεία στην εθνική ταυτότητα και τους μηχανισμούς αναπαραγωγής της.

Για έναν ορισμό του έθνους…

Ο παραδοσιακός ορισμός για το έθνος, που εμφανίζεται πρώιμα στον Ηρόδοτο και φτάνει μέχρι σήμερα παραλλαγμένος, είναι αυτός που ορίζει ως έθνος ένα σύνολο ατόμων με κοινή καταγωγή, γλώσσα, θρησκεία, ιστορία, ήθη κι έθιμα και διάφορα άλλα χαρακτηριστικά (εξαρτάται στο ποιος το ορίζει και σε τι στοχεύει ώστε να προσθέσει/παραλείψει επιμέρους στοιχεία). Πάνω σε αυτόν τον ορισμό βασίζουν κατά κύριο λόγο οι εθνικιστές τις ρητορείες τους, προσθέτοντας λίγο συνωμοσιολογία και μια πρέζα μεταφυσικής. Μία διαφορετική προσέγγιση επιχειρήθηκε από την γαλλική φιλελεύθερη φιλοσοφία, σύμφωνα με την οποία έθνος είναι το σύνολο των πολιτών ενός κράτους, ρίχνοντας το βάρος στην υπηκοότητα και τα αστικά δικαιώματα. Continue reading Για έναν ορισμό του έθνους… →

Αναδημοσίευση από Flaneur

ενημέρωση από το Athens Indymedia

 Τρεις απεργοί-κρατούμενοι, που είχαν βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό και κάποιοι διαθέτουν ώριμη ηλικία, μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο πριν απο λίγο.

Τα γεγονότα συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας που ξεκίνησαν τη Δευτέρα 29 απριλίου, 580 κρατουμενοι της Λάρισας, διεκδικώντας αυτονόητα και δήθεν θεσμπισμένα δικαιώματα τους, όσον αφορά τις άδειες, τις απολύσεις, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τις κοινωνικές υπηρεσίες που δεν τους παρέχονται, οργισμένοι για την προκλητική στάση των φορέων να παίζουν με την τύχη τις ζωές των φυλακισμένων και να καθιστούν την αξιοπρέπεια των τελευταίων, μία υπό αμφισβήτηση έκφανση της προσωπικότητας τους…

Ο αγώνας συνεχίζεται και οι κρατούμενοι χρειάζονται την αλληλεγγύη μας.

• Αιτήματα κρατουμένων

• Επιστολή κρατουμένων από την Β’ πτέρυγα των φυλακών που συμμετέχουν στην κινητοποίηση