ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ…
Τη Δευτέρα 24/11 περίπου 500 Σύριοι πρόσφυγες, οι οποίοι βρίσκονται από τις 19/11 συγκεντρωμένοι στην πλατεία Συντάγματος, ξεκίνησαν απεργία πείνας ζητώντας τα αυτονόητα: κάλυψη των βασικών αναγκών τους και ταξιδιωτικά έγγραφα για να μπορέσουν να συνεχίσουν το δρόμο τους χωρίς το φόβο του θανάτου, της φυλακής, των κρατητηρίων, των εγκληματικών κυκλωμάτων.
Την ίδια ώρα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Αμυγδαλέζα εκατοντάδες έγκλειστοι ξεκίνησαν απεργία πείνας από τις 17/11 με αφορμή το θάνατο του Μοχάμεντ Ασφάκ στις 11/11 ο οποίος πέθανε λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας. Ο ίδιος ενώ είχε επανειλημμένα χτυπηθεί βάρβαρα από αστυνομικούς, υπέφερε και επιζητούσε για πολλούς μήνες να θεραπευτεί, μόνο όταν βρέθηκε στο τελικό στάδιο, τον μετέφεραν στο νοσοκομείο. Για την ιστορία, είναι ο τέταρτος μετανάστης που χάνει τη ζωή του στην Αμυγδαλέζα. Οι μετανάστες έχοντας διάφορα αιτήματα (να αφεθούν ελεύθεροι όσοι είναι πάνω από 18 μήνες φυλακισμένοι στην Αμυγδαλέζα, να έχουν νοσοκομειακή και φαρμακευτική περίθαλψη, να σταματήσουν οι βρισιές και οι ξυλοδαρμοί απο τους αστυνομικούς, να τους επιτρέπεται η επικοινωνία με τις οικογένειές τους χωρις απαγορεύσεις κλπ) συνέχισαν την απεργία πείνας μέχρι τις 21/11 αφου δεχτηκαν επισκεψη αντιπροσωπείας της ΕΛ.ΑΣ και δόθηκαν υποσχέσεις για καλύτερη μεταχείριση των κρατουμένων. Κάποιες πτέρυγες κρατουμένων συνεχίζουν την απεργία πείνας, διότι δηλώνουν ότι δεν εμπιστεύονται τις υποσχέσεις αν δεν δούνε πράξεις… οι μεταναστες της Αμυγδαλέζας ενημερώνουν πως αν δεν αλλάξουν τα πράγματα θα ξαναρχίσουν απεργία πείνας και είναι έτοιμοι να κάψουν αυτό το Νταχάου ακόμα και αν χρειαστεί να καούν και οι ίδιοι. Επίσης ενημερώνουν πως δεν φοβούνται τίποτα μιας και δεν έχουν τίποτα πλέον να χάσουν και αργοπεθαίνουν στην Αμυγδαλέζα.
Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι αποθήκες σωμάτων, ήδη εξαθλιωμένων, χωρίς καμία αξία. Οι έγκλειστοι δεν έχουν ρεύμα, νερό, φάρμακα, ή ιατρική περίθαλψη ενώ οι συνθήκες υγιεινής είναι απαράδεκτες αφού συγκατοικούν με ποντίκια. Ανεξάρτητα όμως με τις συνθήκες ο εγκλεισμός τους και μόνο, η βίαιη μεταχείρισή τους επιβεβαιώνουν πως η εξουσία δεν δείχνει κανένα έλεος σε όποιον περισσεύει. Είτε αυτός έχει την ταυτότητα του μετανάστη, του αναρχικού, της ορθετικής, ή οποιασδήποτε άλλης. Κανένας δε χωράει αν δεν προσαρμόζεται. Άλλωστε όσο υφίστανται καταστολή (είτε από μπάτσους, είτε από φασισταριά/ τάγματα εφόδου) είναι διαχειρίσιμοι. Οι φυλακές υψίστης ασφαλείας είναι ένα αντίστοιχο παράδειγμα.
Όταν τα στρατόπεδα γεμίσουν κάνει τη δουλειά του και το λιμενικό. Η Ελλαδίτσα και η Ευρώπη αν μπορούσαν να τους σκοτώσουν εν ψυχρώ, θα το κάνανε με μεγάλη ευκολία. Και μετά τα μίντια θα αναφέρανε το γεγονός με κροκοδείλια δάκρυα. Πριν λίγες μέρες στο λιμάνι της Ιεράπετρας αποβιβάστηκαν 595 μετανάστες ενώ πριν δυο βδομάδες 52 μετανάστες βρέθηκαν σε βραχώδη ακτή της «Γιούρας», ανοιχτά της Αλοννήσου. Αρκετά τυχεροί αφου δεν πνίγηκαν, μάλλον θα καταλήξουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών. Τα ΜΜΕ κάνωντας καλά τη βρωμοδουλειά τους, αφηνιάζουν πως κινδυνεύουμε από έμπολα και τζιχαντιστές, ταυτόχρονα! Με το επόμενο πλοίο περιμένουμε και τα νεφελίμ!
Κανένας λόγος φυσικά για χαρτιά ή νομική ύπαρξη… Και γιατί να έχουν άλλωστε αφού η εξουσία έχει ανάγκη από υποτιμημένο εργατικό δυναμικό. Με το καθεστώς που ισχύει οι μετανάστες μένουν φυλακισμένοι σε μια χώρα που δεν θέλουν να μείνουν και εργάζονται τζάμπα. Και μετά έρχονται και οι Μανωλάδες! Διακρίνοντάς μάλιστα τους μετανάστες σε νόμιμους και παράνομους με τη βοήθεια των ΜΜΕ την πλάθουν έναν εσωτερικό εχθρό που θα τους πάρει τις δουλειές και θα εμποδίσουν την ανάπτυξη.
Οι νεκροί στο Αιγαίο και τον Έβρο, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και ύπαρξή τους ως «αόρατοι» χωρίς χαρτιά είναι κομμάτια του ίδιου παζλ. Κομμάτι της καταστολής, της επιβολής εξουσίας με κάθε τρόπο. Κομμάτι της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης και της εκφασισμένης κοινωνίας.
ΔΕ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΜΕ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟ
Θιασώτες/Θιασώτριες της Δυσνομίας
